Geerte was snel beschikbaar voor een consult en goed telefonisch bereikbaar. Haar hulp was deskundig en erg prettig. Ze heeft mij goede tips kunnen geven en een prettige ondersteuning. De borstvoeding verloopt inmiddels geheel vlekkeloos. Een erg leuke dame waarbij je je snel op je gemak voelt. Ik ben erg tevreden!
Met behulp van Geerte heeft mijn dochter 2 jaar lang borstvoeding gekregen. Ondanks wat hobbels onderweg hebben we er beide door de goede hulp heel lang van kunnen genieten. En we gaan nog lekker zo door!
Geerte heeft dankzij haar hulp ervoor gezorgd dat ik borstvoeding ben blijven geven.
Binnen 24h heeft ze mij hulp geboden waardoor het voeden nu heel fijn verloopt.
Geerte is kundig en weet waar ze over praat. Door middel van het stellen van een aantal vragen kwam het "probleem" in kaart en kon ik aan de stag met de tips die daaruit voortkwamen. Waardoor ik nu met plezier en trots mijn zoon borstvoeding geef.
Erg blij met Geerte haar goede en snelle hulp. Op advies van de kraamhulp had ik besloten om Geerte in te schakelen. Eerste periode is het gelukt met tepelhoedje en daarna lukte het zonder. De start was zwaar en ging moeizaam maar gelukkig stond Geerte dag en nacht paraat via de app en dat heeft mij ontzettend geholpen. Dankzij haar goede hulp bij de start geef ik na 10 maanden nog steeds met veel plezier borstvoeding aan mijn zoon.
De eerste verpleegkundige in het ziekenhuis zegt dat het goed gaat.
De tweede, zondagnacht, roept dat het zo helemaal niet goed komt, vliegt de deur uit, en keert terug met een tepelhoedje.
De derde, op maandagochtend, is lief en geduldig. Ik word rustig van haar. Maar drinken doet m’n zoontje niet.
Gelukkig is hij nog niet zo veel afgevallen, zegt de kraamverzorgende dinsdag. Meer dan 10 procent van z’n geboortegewicht mag hij eigenlijk niet verliezen, vandaar.
Nacht drie. M’n zoontje geeft niet op. Uren blijft hij het proberen. Hij zuigt en zuigt. Geen druppel.
Woensdagochtend ligt hij opnieuw op de weegschaal. Min 11 procent, ruimschoots onder de drie kilo.
Daar zit ik, met mijn jochie in m’n armen. Alle adviezen spoken door m’n hoofd. Iedereen zegt iets anders. En niks werkt.
We gaan Geerte bellen, zeg ik. Het kost me moeite om niet te huilen.
Geerte kan, dezelfde dag. Sterker nog: ze verzet een afspraak en staat na anderhalf uur voor de deur. Met begrip. Met tips. Met een kolfapparaat.
Rust en zelfvertrouwen, dat geeft ze me. En boy, wat kan ik dat goed gebruiken.
Makkelijk is het dan nog steeds niet. De eerste acht weken met mijn zoontje wissel ik mislukte pogingen met het tepelhoedje gefrustreerd af met kolven. Ook ‘s nachts. Flesje geven, kolven, alles schoonmaken, met geluk een uurtje slapen en repeat.
Die eerste weken app ik vrijwel dagelijks met Geerte. Over dat het pijn doet. Over dat m’n tepels na het voeden wit zijn. Over dat ik zo heel, heel moe ben. Rust en zelfvertrouwen, dat blijft ze me geven. Iedere keer.
En dan, na een maand of drie, gaat alles vanzelf. Het tepelhoedje is niet meer nodig. Het kolfapparaat belandt onderin een kast. M’n zoon drinkt, en hoe! Steeds sneller, steeds gemakkelijker.
Bijna zes maanden is hij nu. Het zijn m’n favoriete momenten van de dag, dat ik fijn met ‘m ga zitten en ‘m de borst geef. Zo heerlijk rustig en intiem. En ‘s nachts? Ach, ik op m’n zij, hij op z’n zij, en terwijl hij drinkt, val ik al half weer in slaap.
Wat ben ik blij dat ik heb volgehouden. En wat ik blij dat ik Geerte die woensdagochtend heb gebeld. Zonder haar was het me nooit gelukt.
